Dükkânlar da başta altın olmak üzere değerli tüm taş ve metallerden yapılan bilezik, küpe, kolye ve daha sayılabilecek tüm süs eşyalarının satıldığı dükkâna kuyumcu dükkânı denmektedir. Taşların işlenerek oluşturulan takıların kimi zaman takmak kimi zaman da yatırım aracı olarak satın alınan maddi değeri olan takıları satan kişilerin yaptıkları iş kuyumcu olarak adlandırılmaktadır. kuyumcu vitrini özenli bir şekilde oluşturulması gerekir. Vitrin oluşturmak ürünlerden birkaç tane dizip geçilmesi olayı değildir. Vitrinde sergilenen ürünlerin tüketicilerin bilinçaltına yerleşmesi sağlanmalıdır. Özellikle her insana hitap eden tarzda takının vitrinde sergilenmesi gerekir. Vitrinler müşterilerin dükkâna girme sebebini oluşturan nedenler arasındadır. Bu yüzden özenli bir tasarım yapılması hatta bu konuda uzmandan yardım alınması önerilmektedir.
Kuyumcuların dükkânlarında kullanacakları malzemelerde bellidir. Özellikle kuyumcu dükkânı açmak isteyen kişilerin bu malzemeleri elde etmesi gerekmektedir. Kuyumculuk hassas olduğu kadar dikkat isteyen bir meslek olarak tanımlanmaktadır. kuyumcu malzemeleri sayacak olursak bunlar arasında dükkânın arka tarafında takıları yapmak için kullanılan malzemeler; eğeler, malafalar, penseler, çekiç, keki ve makas, kıl testere, zımpara, örs, oluklu demir, mengene, kaynak kabı kullanılmaktadır. Kimyasal maddeler ve kaynak takımları ise; testere kılıfı, freze uçları, zımpara, cila, asitler, boraks, karbonat, siyanür, güherçile, mihenk taşı olarak sıralayabiliriz. Tartı ve ölücü malzemeleri olarak ise mikrometre, kumpas, cetvel, yüzük ölçülerinin kullanıldığı bilinmektedir. Bu malzemeler kuyumcu dükkânının olmazsa olmaları arasındadır. Eğer dükkân içerisinde imalat yapılmıyorsa sadece ön tarafta kullanılan malzemelerin olması yeterlidir.
Reklam Alanı
Yorum Yok